Matka z głodnym dzieckiem. Drewno. Ryszard Zając. XX wiek.

ciekawego artysty.

Ryszard Zając w młodości był buntownikiem, anarchistą, hipisem, muzykiem, organizatorem performensów, skierowanych przeciwko komunistycznej władzy, w czasach gdy nikt tak jeszcze tych zdarzeń nie nazywał. Był lokalną legendą Jeleniej Góry.

Istotnym zdarzeniem w jego życiu była propozycja renowacji elementów dachu złożona przez proboszcza świątyni Wang w Karpaczu. Ryszard Zając zwrócił się wówczas w stronę religii a w jego drewnianych rzeźbach pojawiły się motywy biblijne i ornamentyka roślinna inspirowana nordycką stylistyką świątyni Wang. Artysta uznaje to za moment zwrotny w swej karierze artystycznej.

W twórczości Zająca można wyróżnić okresy, w których artystę fascynują kolejne tematy. Sztuka prymitywna, kobieta, erotyka, sztuka użytkowa i wreszcie ostatnia fascynacja kamień wydobywany na Dolnym Śląsku.

Urodzony w roku 1951 w Jeleniej Górze jest samoukiem. Uczył się co prawda w latach 1965-68 w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Jeleniej Górze ale został z niej wyrzucony za zorganizowanie protestu przeciw interwencji naszych wojsk w Czechosłowacji. Mimo to od roku 1999 jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Od roku 2007 artysta mieszka na stałe w Niemczech.

Wiele jego rzeźb znajduje się w przestrzeniach publicznych, głównie w Niemczech i w krajach skandynawskich. Miał wiele wystaw w kraju i za granicą.

Rzeźba, którą oferuje powstała zapewne w czasach gdy szukał w rzeźbie komercyjnej sposobu na zapewnienie sobie materialnego bytu. Choć także tu, w prostej rzeźbie stara się zawrzeć głębsze przesłanie. Wyraża je twarz matki usiłującej bezskutecznie nakarmić głodne dziecko.

Ryszard Zając jest także poetą, kompozytorem, wokalistą i założycielem kilku grup muzycznych.

Rzeźba ma 31 cm wysokości, 7 cm szerokości i 7 cm głębokości.