Jeleń. Drewno. Róg naturalny. Indonezja. XX wiek.

Przyznam, że zaskoczyła mnie powszechność rzeźb przedstawiających jelenia. Pełno ich od Europy poprzez Azję po Amerykę. Jednak najczęściej rzeźby jeleni opisywane są jako indonezyjskie, z wysp Bali i Jawa. Szczególne te gdzie oprócz drewna użyto naturalnych rogów.

Na indonezyjskiej wyspie Bawean występuje na niewielkim obszarze, endemiczny gatunek małego jelenia, zresztą skrajnie zagrożony wymarciem ale nie sądzę, że to on jest powodem powszechności występowania tych rzeźb.

Nie sądzę też żeby tym powodem był piękny jeleń z Ramajamy bo odgrywa tam dość paskudną rolę. Rwanda, król demonów, chcąc porwać ukochaną Ramy Sitę, podsyła Ramie pięknego jelenia. Zachwycony zwierzęciem Rama, rusza wraz z przyjacielem Laksamanem w pogoń za jeleniem chcąc go upolować. Pochłonięci łowami oddalają się od Sity. Rawanda porywa Sitę, więzi ją i próbuje zmusić do małżeństwa ze swym synem, przekonując, że Rama zginął w pogoni za jeleniem.

Nie znalazłem nigdzie wzmianki o rytualnym wykorzystaniu wyrzeźbionych figur jeleni. Pozostaje mi więc jedynie stwierdzić, że głównym powodem powszechności tych rzeźb jest piękno zwierząt występujących w środowisku naturalnym. Powiedzenie „ piękna jak łania” nie wzięło się znikąd.

Rzeźba ma 40 cm długości, 32 cm wysokości i 27 cm szerokości. Myślę, że ma przynajmniej kilkadziesiąt lat a mimo to zachowała się w bardzo dobrym stanie.