Oferowana rzeźba wymyka się mojej krytycznej analizie, mam zbyt małą wiedzę na temat historii sztuki, aby ją klasyfikować. Jest wariacją na temat ludzkiej postaci. Wykonana jest z patynowanego na ciemno brązu, ma 39 cm wysokości i 12 cm szerokości, sygnowana „Szabelsky”. Większość rzeźb Pabla Szabelskiego to prace unikatowe.

Rzeźba jest realistyczna choć artysta nie przykładał specjalnej wagi do szczegółowego opracowania postaci.

Z takim słoniem mamy do czynienia w przypadku tej rzeźby. Widzę tu zamknięty w ułamku sekundy kadr przedstawiający rozjuszone zwierzę, gdzie nawet trudno zorientować się w anatomii olbrzyma, ponieważ nakładające się na siebie obrazy błyskawicznego ruchu zacierają obraz.

To wielka umiejętność tak przedstawić akt miłosny aby nikt nie czuł się skrępowany. Ani zajęta sobą para ani będący tego świadkiem odbiorca sztuki.

W tradycji chrześcijańskiej funkcjonuje „krzyż przebaczenia”. Szczególnie piękny i dramatyczny przykład takiego krzyża znajduje się w kościele w Kordobie. Odnosi się do sytuacji kiedy to Chrystus, odrywa przybitą do krzyża rękę, aby upomnieć szczególnie surowego kapłana, że to on, Chrystus, jest od przebaczania grzesznikom.

Sławę i prawdziwe uznanie przyniosła mu aranżacja wnętrz Muzeum Picassa, które znalazło sobie miejsce w siedemnastowiecznym budynku Hotelu Sale. Stworzył ponad 50 mebli, lamp i użytkowych przedmiotów dekoracyjnych, których nowoczesna forma złamała dostojeństwo starych wnętrz. Podobne zlecenie Diego otrzymał od Muzeum Chagalla.

Jednak według mojej subiektywnej oceny, rzeźba którą oferuję, wygrywa w rankingach z rzeźbami sławnej Francuzki. Przede wszystkim elegancją.

Rzeźbę mógłbym także zakwalifikować do modnego nurtu steampunk, choć osobiście sądzę, że nie takie były intencje jej autora.