Charakteryzuje je gładka powierzchnia, zrównoważone proporcje, zaokrąglenia i symetria.

Na przykład wąż trzymający w pysku ptaka mówił, że nawet pełzający gad potrafi złapać fruwającego w powietrzu dzioborożca. Przekazywana w ten sposób wiadomość nakazywała zachowanie rozwagi i cierpliwości.

Ostatecznie uważam, że jest to fragment laski pochodzącej z plemienia Baule, żyjącego na terenie Wybrzeża Kości Słoniowej. Nawet przy tak niewielkich twarzach kobiety i mężczyzny widać piękno i elegancję charakterystyczną dla masek tego plemienia.

Każdy, nawet nieznaczący kupiec, miał własny zestaw handlowy. Należała do niego waga, mosiężne pudełko na złoty pył, komplet około czterdziestu odważników i łyżki do nakładania złota na szalkę wagi.

Mogło też się zdarzyć, że maska jest efektem fantazji twórcy. Odpowiedzią na rosnące wówczas zapotrzebowanie na plemienną sztukę Czarnej Afryki. Na północy tego kontynentu masek praktycznie nie używano więc rzeźbiarz-rzemieślnik stworzył własną.

Małe fetysze zamawiane u szamana służą zwykle ochronie członków rodziny. Nosi się je blisko ciała np. zawieszone na szyjach. Mają ustrzec przed czarami i urokami rzucanymi przez wrogów.

Czarownik Nganga wyposaża rzeźbę w Bajimba, przedmioty mocy. To mogą być kości zwierząt, pióra, krew, wstążki, koraliki,tkaniny, gwoździe, kawałki metalu. To one decydują o sile fetysza. Mogą zapewnić potomstwo, finansowy sukces, pokonać wroga, chronić przed złym urokiem. To nie sama rzeźba ma znaczenie a to w co została wyposażona.

Kobieta i mężczyzna są sobie przeznaczeni zanim się urodzą. Decyduje związek ich duchowych fantomów żyjących w zaświatach.Mąż z zaświatów to blolo bian, żona to blolo bla.

Mimo komercyjnego przeznaczenia, wykonujący ją rzemieślnik czerpał pełnymi garściami z tradycji afrykańskiej, prymitywnej sztuki. Podstawa w formie trzech postaci czy trzech głów pojawia się w Afryce dość często.

Lalki tego typu są w Afryce bardzo rozpowszechnione, żeby wspomnieć tylko lalki Akuba ludu Aszanti z Gany czy lalki Namij z Kamerunu. Są dedykowane młodym parom, zapewniają potomstwo, szczęśliwy połóg, zapobiegają niepłodności.

Są używane w powszechnie występujących w Azji domowych świątyniach do składania ofiar. Cechą wspólną wszystkich jest zasuwane wieczko zamykające pojemnik.