Jeźdźcy. Kotoko. Brąz. Czad. XX wiek.

Wzorem dla rzeźby przedstawiającej dwóch, trzech a czasem nawet czterech jeźdźców jadących na jednym koniu są odnajdywane wokół jeziora Czad niewielkie amulety o podobnej tematyce.

Są one materialnymi artefaktami po Imperium Sao, którego okres świetności przypadł na XII-XIV wiek. Sao stworzyli wspaniałą cywilizację. Legenda głosi, że byli ludem potężnych olbrzymów wywodzącym swój rodowód z Jerozolimy, fakty dowodzą, że byli społecznością zorganizowaną w silne państwo i przez kilka wieków panowali niepodzielnie na terytorium składającym się z części dzisiejszego Czadu, Kamerunu, Beninu.

Amulety przedstawiające jeźdźca na koniu miały pomagać w zachowaniu zdrowia psychicznego. Miały koić ból, rozterki, smutek, uporać się z wyobcowaniem. Były źródłem duchowej siły właściciela.

Imperium Sao upadło w XVI wieku na wskutek wewnętrznych walk zostało ostatecznie pokonane przez najeźdźców z Kotoko, którzy przejęli część spuścizny po Sao. Niewielkie amulety zainspirowały artystów z Kotoko do tworzenia dużych rzeźb z brązu przedstawiających jeźdźców na jednym koniu.

Brąz, który oferuję jest właściwie odlewniczą fuszerką, błędem w procesie wytapiania woskowego wzorca. Jednak ze względu na walory artystyczne nie zamieniłbym go na prawidłowo wykonany odlew. Pozostałości spieczonej gliny nadały mu zupełnie nową jakość, dając złudzenie wykopanego z ziemi artefaktu, który przeleżał w niej setki lat. Efekt ten potęgują malownicze, różnokolorowe patyny. Czasem przypadek jest najbardziej kreatywnym artystą. Rzeźba jest stabilna, dobrze scalona, nie ma obaw, że coś z niej będzie odpadać.

Całość ma 38 cm wysokości. Sam brąz ma 27 cm wysokości, 32 cm długości i 10 cm szerokości. Stoi na drewnianej podstawie o wymiarach 31 na 14 na 7 cm.