Gejsza upinająca włosy. Mosiądz. XX wiek.
Wizerunek gejszy to połączenie tajemniczości, mądrości i piękna osłoniętego tradycyjną fryzurą, makijażem i strojem. Gejsza, w sposób, rzekłbym, instytucjonalny bierze udział w przyjęciach, których głównymi uczestnikami są mężczyźni. Bezpodstawnie, w zachodniej kulturze łączy się zawód gejszy z prostytucją. Nic bardziej mylnego.
Gejsza jest ikoną japońskiej kultury. To kobieta ucząca się swego zawodu kilka lat. Znająca sztukę, literaturę, posiadająca umiejętność tańca, konwersacji, śpiewu, gry na instrumentach i co najważniejsze obeznana z tradycyjną ceremonią parzenia herbaty.
Wizerunek gejszy to połączenie tajemniczości, mądrości i piękna osłoniętego tradycyjną fryzurą, makijażem i strojem. Gejsza, w sposób, rzekłbym, instytucjonalny bierze udział w przyjęciach, których głównymi uczestnikami są mężczyźni. Bezpodstawnie, w zachodniej kulturze łączy się zawód gejszy z prostytucją. Nic bardziej mylnego.
Postać gejszy na przestrzeni wieków była wielokrotnie portretowana w każdej z dziedzin sztuki. W rzeźbie najczęściej portretowano gejsze w kości słoniowej, podkreślając szlachetnością użytego materiału znaczenie postaci.
Mosiężna rzeźba, którą oferuję próbuje przedstawić gejszę w sposób realistyczny. W tradycyjnym stroju, wpinającą szpilkę w upięte włosy.
Myślę, że rzeźba powstała w XX wieku. Można mieć trochę zastrzeżeń co do jakości odlewu, jednak obiektywnie trzeba przyznać, że odwzorowanie skomplikowanych deseni japońskiego kimona nie było łatwe.
Rzeźba ma 33 cm wysokości, 11 cm szerokości i 10 cm głębokości.