Tańcząca kobieta. Brąz. Kamień. XX wiek.

Długo wstrzymywałem wystawienie tej rzeźby w sklepie, ciągle mając nadzieję, że odnajdę jej autora. Do poszukiwań dopingowały mnie ceny jakie uzyskują podobne brązy, utrzymane w tej samej manierze, przez twórców znanych z nazwiska. Tak jest na przykład z rzeźbami Pawła Orłowskiego czy Romana Wiśniewskiego w Polsce a we Francji z rzeźbami chociażby Richarda Orlinskiego.

Rzeźbę kupiłem kilka lat temu na targu ulicznym w Paryżu. Jestem przekonany, że kamienna podstawa rzeźby jest jej integralną częścią, autorskim zamysłem, zaś wyżłobiony w kamieniu kwadrat z grecką „sigmą” opatrzoną wykrzyknikiem, jest rodzajem podpisu. Być może jest to graficzna sygnatura pracowni lub studia w którym rzeźba powstała. Niestety nigdy podobnego znaku nie spotkałem.

Trudno, moja strata, mam nadzieję, że rzeźba ucieszy kogoś, kto ma wiedzę większą od mojej. Przedstawia tańczącą kobietę, przygotowaną do lub będącą w trakcie wyskoku. Mimo dość nowoczesnego, kubistycznego ujęcia sylwetki tancerki, rzeźba trzyma się anatomicznego modelu człowieka, powiedziałbym, że jest tu bardzo klasyczna. Uproszczenia podkreślają tylko piękno jej ruchu.

Rzeźba ma łącznie z kamienną podstawą 43 cm wysokości, sam brąz ma 35 cm wysokości. Szerokość tancerki to 11 cm a głębokość 12 cm. Kamienna kostka ma wymiar 8 na 8 na 8 cm.