Postacie. Brąz. Kamień. Maciej Syrek. 1992 rok.

Zakupowi tej rzeźby towarzyszyła smutna refleksja. Kupiłem ją od kolekcjonera, którego do sprzedaży zmusił prozaiczny fakt. Za wykroczenie drogowe otrzymał mandat karny 1000 zł. Obrazuje to po części kondycję finansową sporej grupy kolekcjonerów sztuki w naszym kraju. Drobnych ciułaczy, których miłość do sztuki jest odwrotnie proporcjonalna do zasobów finansowych.

Autor rzeźby Maciej Syrek, rocznik 1951, niedawno obchodził 50-lecie pracy twórczej. Jest kontynuatorem rodzinnej tradycji. Jego dziadek Józef Smoczeński studiował rzeźbę w pracowni Konstantego Laszczki w krakowskiej Akademii w czasie, gdy ta była administrowana jeszcze przez urzędników Monarchii Austro-Węgierskiej. W tejże Akademii swój dyplom odebrał w roku 1975 Maciej Syrek. Rzeźbę studiował w pracowni Antoniego Hajdeckiego. Odlewania brązów uczył się od Bronisława Chromego.

Artysta związany jest z Krosnem. Ulubionym tworzywem Syrka jest brąz i kamień. Często łączy je ze sobą. W jego pracowni znajduje się duża kolekcja kamieni polnych, oczekujących na impuls twórczy, który uczyni z nich dzieło sztuki. Pracuje także z drewnem, ceramiką, tworzy unikatowe szkło. Wystawiał w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Niemczech, Francji i na Węgrzech. Jest stale obecny na lokalnym rynku sztuki.

Jest portrecistą typów ludzkich. Bierze na warsztat postacie poważne jak i te spotkane na ulicy. Wiele rzeźb ma odniesienie do teatru Do poważnego dramatu jak i do ulicznego widowiska dell arte. Jego rzeźby są proste, lapidarne, artysta stara się unikać łatwego efekciarstwa.

Rzeźba, którą oferuję, szkoda, że nie znam jej autorskiego tytułu, ma według mnie dodatkową zaletę. Jest bardziej syntetyczna, abstrakcyjna w porównaniu do rzeźb powstających obecnie. Mniej w niej gadania a pokazuje więcej.

Rzeźba ma 19 cm wysokości, 13 cm szerokości i 7 cm głębokości. Sam brąz ma wysokość 14 cm. Jest sygnowana monogramem i autorskim gmerkiem.