Za ludowym pochodzeniem brązu przemawiałoby  niestaranne prymitywne opracowanie rzeźby i jakość odlewu.

Rzeźba co prawda wywodzi się z folkloru i chińskich wierzeń ludowych ale jej pierwowzorem był żyjący w X wieku ekscentryczny mnich Qieci. Wesoły i pełen humoru wyróżniał się stylem życia wśród ówczesnych buddyjskich mnichów.

Robiono je z blachy, drewna, naturalnego rogu. Najstarsze nazywane kangling były wykonywane z kości udowej a ich ozdobne czasze przybierały formę smoczej głowy.

 Sądzę, że pochodzi z Jawy o czym informowała etykieta poprzedniego sprzedawcy, do którego mam pełne zaufanie bo wiele zakupionych u niego przedmiotów zweryfikowałem w sposób nie budzący najmniejszych wątpliwości. Wazon powstał w XX wieku, raczej w pierwszej jego połowie.

Nawiasem mówiąc kubki są fantastycznie zdobione, tworzą odrębną kategorię kolekcjonerską i uzyskują nieraz zaskakująco wysokie ceny na aukcjach.

Powierzchnia druku jest stosunkowo duża, co sugeruje, że stempel mógł służyć do masowej produkcji obrazków z tym wizerunkiem. Musiałyby być oczywiście dodatkowo opracowane.

Oferowany dzban jest moim zdaniem przykładem porcelany produkowanej na eksport do Europy. Więcej nawet, jego nietypowy dla Japonii kształt powstał pod konkretne zamówienie, prawdopodobnie na podstawie dostarczonego wzoru.