Florentio de Arboiro. Przemoc Dady Etnie. Brąz XX wiek.

Największy wpływ na sztukę Florencio de Arboiro ma jak sam twierdzi miejsce gdzie od ponad 35 lat pracuje. To szpital psychiatryczny w Toen. Prowadzi t tam Warsztaty Terapii Artystycznej. Ponieważ sam jest rzeźbiarzem także pacjenci zajmują się głównie rzeźbą, a to co i jak robią wpływa bezpośrednio na własną, indywidualną twórczość Arborio. Doświadczenie tam zdobyte zmieniło jego sposób patrzenia. Zatarło granice tego co normalne a co nie. Zmieniło definicję szaleństwa. Jak sam mówi w jednym z wywiadów każda kropla metalu, która kształtuje dzieła powstałe na warsztatach jest wytapiana w tyglu cierpienia i chłodzona później wieloma łzami. Arborio cieszy się przywilejem obcowania ze światem, w którym mówi się to co się naprawdę myśli i czuje. Bez filtrów poprawności czy normalności.

Florencio de Arboiro urodził się w roku 1945 w Overense. Wychował się w hiszpańskiej Galicji, regionie z trudną historią. Jest kolekcjonerem ostrzałek. Powołał w tym celu fundację i założył cieszące się dużą frekwencją muzeum. Wędrowni szlifierze to jego sposób na opisanie dziejów Galicji.

Niewiele udało mi się dowiedzieć o samej twórczości Arboiro. Widziałem wiele wykonanych przez niego rzeźb a także okładki poświęconych mu publikacji. Domyślam się więc, że jest artystą płodnym i uznanym. Jego rzeźby przypominają sztukę art-brut. Nic to dziwnego jeśli się wie gdzie na co dzień artysta przebywa. Jednak on w przeciwieństwie do swych pacjentów swą sztukę przepuszcza przez filtr. Wiedzy, profesjonalnych umiejętności i tysięcy lat historii sztuki.

Rzeźba przedstawia postać w ruchu. Jej tytuł mówi o przemocy. Możemy się tego jedynie domyślać na podstawie surowości i brzydoty dzieła. A przemoc jest brzydka i powoduje traumę. Arboiro to wie na podstawie zajęć Warsztatów Terapii Artystycznej.

Rzeźba ma 26 cm. wysokości łącznie z drewnianą podstawą. Szerokość to 9 cm. a długość 25 cm. Wymiary drewnianej podstawy to 15 na 7 na 5 cm.