Judaica. Naczynie do ablucji. Francja. XIX/XX wiek.

Tradycja żydowska wynikająca z nakazów judaizmu nakazuje trzykrotne rytualne obmycie rąk. Po przebudzeniu, więc naczynie należy trzymać przy łóżku, przed każdym posiłkiem zawierającym chleb, po wyjściu z toalety, w synagodze przed przystąpieniem do modlitw, po wyjściu z cmentarza. Ręce należy myć aż po nadgarstek. Ortodoksyjni Żydzi używają do tego celu specjalnego naczynia posiadającego dwa uchwyty na brzuścu. Ręce obmywano przekładając kubek z jednej ręki do drugiej. Wypowiadano przy tym odpowiednie błogosławieństwo.

Kubek, który sprzedaję należał pewnie do diaspory żydowskiej mieszkającej we Francji. Tam zresztą przedmiot kupiłem. Oczywiście nie służył już do prawdziwego obmywania rąk. Do tego służyły duże naczynia o pojemności co najmniej kwarty. Miał znaczenie symboliczne. Pozwalał zamożnym, mniej ortodoksyjnym Żydom zachować tradycję. Wykonany z mosiądzu, kiedyś srebrzonego, zdobiony jest charakterystycznymi dla Francji lilijkami. Zadbano o wierne odtworzenie prawdziwego naczynia do ablucji. Na uszkach są specjalne wypustki pozwalające oprzeć kciuk. Kubek ma 13 cm. wysokości. Średnica brzuśca to 9 cm. Sądzę, że powstał w drugiej połowie XIX wieku ale taką produkcje kontynuowano pewnie jeszcze w początkach wieku XX.