Krzesło porodowe. Senufo. Wybrzeże Kości Słoniowej. XX wiek.

Podobne meble cała literatura dotycząca sztuki afrykańskiej opisuje jako służące do odbierania porodu. Zaskoczyło mnie jak bardzo były rozpowszechnione, jak wcześnie zaczęto ich używać. Pierwsze wzmianki o stołku połogowym znajdziemy już w Biblii. Był obecny zarówno wśród ludów opierających swoje wyobrażenia o świecie na tradycji judaistycznej jak i chrześcijańskiej.

Znany był w całej Afryce. Najważniejszą cechą tego mebla jest to, że rodząca znajduje się blisko ziemi. W Afryce nie bez znaczenia były wierzenia w boską naturę matki ziemi, będącej jednocześnie symbolem płodności. Odchylona pozycja rodzącej dawała jej komfort i pozwalała osobom towarzyszącym połogowi na łatwy do niej dostęp.

Wśród ludów afrykańskich prowadzących często koczowniczy tryb życia, o rozpowszechnieniu krzesła decydowała też łatwość demontażu i lekkość ułatwiająca transport.

Trochę trudności sprawiło przypisanie krzesła do konkretnego miejsca w Afryce. Zdecydowały ptaki. Podobne, zgeometryzowane sylwetki ptaków bardzo często spotykałem w sztuce plemiennej Senufo. Dla ich sztuki charakterystyczne jest także znaczne uproszczenie przedstawień zwierząt. Uśmiechające się lwy były powodem dla którego fotel kiedyś nabyłem. I nie znając wówczas jego przeznaczenia, traktowałem ten mebel jako rodzaj leżaka, fotela pozwalającego wygodnie wypocząć. I zapewniam, ze wspaniale spełnia taką funkcję. Pewnie nie jest zbyt stary, pochodzi z drugiej połowy XX wieku i pewnie żadne dziecko nie opuściło na nim łona matki.

Fotel wykonany jest z grubej ponad 4 cm. deski. W stanie gotowym do użycia ma wysokość 113 cm. Szerokość oparcia to 73 cm. a siedziska 40 cm. Gotowy do użycia zajmuje długość 82 cm. Po rozłożeniu ma wysokość 93 cm.