Krzesło porodowe. Senufo. Wybrzeże Kości Słoniowej. XX wiek.
Wśród ludów afrykańskich prowadzących często koczowniczy tryb życia, o rozpowszechnieniu krzesła decydowała też łatwość demontażu i lekkość ułatwiająca transport.
Podobne meble cała literatura dotycząca sztuki afrykańskiej opisuje jako służące do odbierania porodu. Zaskoczyło mnie jak bardzo były rozpowszechnione, jak wcześnie zaczęto ich używać. Pierwsze wzmianki o stołku połogowym znajdziemy już w Biblii. Był obecny zarówno wśród ludów opierających swoje wyobrażenia o świecie na tradycji judaistycznej jak i chrześcijańskiej.
Znany był w całej Afryce. Najważniejszą cechą tego mebla jest to, że rodząca znajduje się blisko ziemi. W Afryce nie bez znaczenia były wierzenia w boską naturę matki ziemi, będącej jednocześnie symbolem płodności. Odchylona pozycja rodzącej dawała jej komfort i pozwalała osobom towarzyszącym połogowi na łatwy do niej dostęp.
Wśród ludów afrykańskich prowadzących często koczowniczy tryb życia, o rozpowszechnieniu krzesła decydowała też łatwość demontażu i lekkość ułatwiająca transport.
Trochę trudności sprawiło przypisanie krzesła do konkretnego miejsca w Afryce. Zdecydowały ptaki. Podobne, zgeometryzowane sylwetki ptaków bardzo często spotykałem w sztuce plemiennej Senufo. Dla ich sztuki charakterystyczne jest także znaczne uproszczenie przedstawień zwierząt. Uśmiechające się lwy były powodem dla którego fotel kiedyś nabyłem. I nie znając wówczas jego przeznaczenia, traktowałem ten mebel jako rodzaj leżaka, fotela pozwalającego wygodnie wypocząć. I zapewniam, ze wspaniale spełnia taką funkcję. Pewnie nie jest zbyt stary, pochodzi z drugiej połowy XX wieku i pewnie żadne dziecko nie opuściło na nim łona matki.
Fotel wykonany jest z grubej ponad 4 cm. deski. W stanie gotowym do użycia ma wysokość 113 cm. Szerokość oparcia to 73 cm. a siedziska 40 cm. Gotowy do użycia zajmuje długość 82 cm. Po rozłożeniu ma wysokość 93 cm.