Macierzyństwo. Bambara. Mali. XX wiek.
. Dodatkowo, jest też doskonałym dowodem jak wiele nowoczesna sztuka XX wieku zawdzięcza sztuce czarnej Afryki.
Rolniczy dziś lud Bambara wywodzi swe korzenie od państwa Mandinka tworzącego w XIII wieku potężne imperium na terenach dzisiejszego Mali. Tworzy silnie podzielone na hierarchie i stowarzyszenia społeczeństwo, którego podstawą ekonomiczną nadal jest rodzina. Dom rodzinny potrafi zamieszkiwać kilkudziesięciu członków familii. O wielkości siły roboczej rodziny decyduje ilość posiadanych dzieci.
Choć formalnie Bambara są wyznawcami islamu to praktycznie religia jest mieszanką islamu i dawnych wierzeń związanych z kultem przodków. Także kult płodności i rytuały i inicjacyjne stanowią istotną część praktyk religijnych plemienia Bambara.
Obejrzałem wiele starych rzeźb wykonanych przez artystów tego plemienia. Kobieta-Matka jest zawsze pokazywana w sposób dostojny, wyniosły, dominujący. Spełnia też zawsze kanon piękna obowiązujący w tej kulturze. Ma smukłą sylwetkę, podłużną twarz umieszczoną na stosunkowo długiej szyi, upiętą wysoko fryzurę podkreślającą dostojeństwo postaci, obfite pełne pokarmu piersi, przy których zwykle „doczepione” jest dziecko.
Rzeźba, którą oferuję posiada wszystkie cechy starych rzeźb opisujących macierzyństwo. Dodatkowo, jest też doskonałym dowodem jak wiele nowoczesna sztuka XX wieku zawdzięcza sztuce czarnej Afryki. Jest symboliczna, kubistyczna, konceptualna, ekspresyjna. Postawienie granic między sztuką plemienna a sztuką nowoczesna w przypadku tej rzeźby wydaje się niemożliwe. Przynajmniej ja ich nie potrafię odnaleźć.
To bardzo duża rzeźba. Ma 135 cm wysokości. Wykonana jest z jednego pnia drewna. Średnica podstawy, wokół której zamyka się obrys rzeźby to 35 cm. Liczne naprawy i stan zachowania drewna pozwala mi sądzić, że powstała co najwyżej w połowie XX wieku.