Mizaru. Małpa. Kamień. Azja. XIX/XX wiek.

Trzy małpy - jedna z najbardziej rozpowszechnionych rzeźb w kulturze masowej Azji. Tak masowo, że jej pierwotny przekaz zatarł się już niemal zupełnie pozostawiając zdawkowe „nie widzę, nie słyszę, nie mówię”. Tymczasem w zamyśle jej twórcy było zobrazowanie konfucjańskiej recepty na dobre życie. I nie znaczyło to wcale, że mamy nie dostrzegać zła w otaczającym nas świecie. Mówiła jedynie, że zło jest wyjątkiem, sytuacją nieakceptowalną. Ale dla naszego zdrowia psychicznego nie należy się nim nadmiernie ekscytować. Bo życie w kręgu zła wpływa destrukcyjnie na nasz umysł, wywołuje niepożądane zachowania. Idee Konfucjusza zostały także zaadaptowane powszechnie w buddyzmie a nawet uzupełnione. Buddyzm dodał czwartą małpę nie czyniącą zła.

Przekaz szczególnie aktualny stał się we współczesnym świecie, w którym obowiązuje zasada, że jedyna godna uwagi wiadomość to zła wiadomość. Wystarczy popatrzeć w internecie na ilość wyświetleń pod postami dotyczącymi zła i przemocy.

Rzeźba Mizaru bo tak się nazywa małpa, która zasłania oczy jest wykonana z kamienia, zapewne jest to rodzaj kwarcytu. Jest ciężka widać wyraźnie jej ziarnistą strukturę. Mogła powstać na terenie całej Azji od Chin po Indie. Stawiałbym na Indonezję ale tylko dlatego, że tam małpy zajmują szczególną pozycję z powodu boga herosa Hamana. Jest stara i wątpię aby powstała z myślą o handlowej komercji.

Ma 21 cm wysokości, 8 cm szerokości i 11cm głębokości. Trochę niestabilna z trudem udaje się znaleźć pozycje, w której zachowuje pion. Zapewne upływający czas wytarł krawędzie rzeźby.