Siedzisko. Tron Maharadży. Drewno. Polichromia. Indie. XX wiek.
I rzeczywiście. Uważna wędrówka po zasobach internetu potwierdziła wersję tej kobiety. Siedzisko swoją konstrukcją opartą na ośmiokącie, wysokością, kształtem, rozbudowanym systemem nóg nawiązuje do tronów indyjskich dostojników i władców.
Siedzisko kupiłem w paryskim antykwariacie. Uznałem, że jest interesujące, dekoracyjne, stare i chętnie pokażę je w swoim sklepie. Kupując nie do końca orientowałem się jakie jest przeznaczenie przedmiotu i pewnie jakiś czas pozostałbym tego nieświadomy gdyby nie klientka tej galerii. Podeszła do mnie mówiąc „Och, kupił pan tron maharadży, piękny, zazdroszczę”.
I rzeczywiście. Uważna wędrówka po zasobach internetu potwierdziła wersję tej kobiety. Siedzisko swoją konstrukcją opartą na ośmiokącie, wysokością, kształtem, rozbudowanym systemem nóg nawiązuje do tronów indyjskich dostojników i władców. Siedzisko było wyłożone miękką poduchą i siedziało się na nim w pozycji zbliżonej do pozycji lotosu. Takie trony ustawiano na schodkowym podwyższeniu zbliżając władcę do nieba i wywyższając nad poddanych. Często wokół tronu budowano baldachim, niektóre miały dekoracyjne, rozbudowane oparcia.
Najsławniejsze tego typu meble to tron władcy Imperium Mongołów Shan Jahana - Pawi Tron i tron Tipu Sultany - Tron Tygrysa. Dość powiedzieć, że do wykonania tronu Mongoła użyto 1150 kg złota i 230 kg kamieni szlachetnych. Z tego tronu pochodzi jeden z najsłynniejszych diamentów świata Kohinoor i równie sławny rubin Timur.
Mebel nie jest bardzo stary, moim zdaniem powstał w XX wieku. Jest duży i nieporęczny w transporcie. Ma 28 cm wysokości, 110 cm długości i 90 cm szerokości. Szczegóły transportu trzeba więc będzie dogadać bo nie sądzę aby można rzecz załatwić przesyłką kurierską.