Krucyfiks. Sztuka naiwna. Drewno. XX wiek .
Zdecydowałem się umieścić krucyfiks poza kategorią sztuka plemienna ze względu na jego uniwersalny charakter, choć sądzę, że twórcą rzeźby jest ktoś, kto ze sztuką plemienną obcował od dziecka, wychował się na niej.
Długo szukałem w tej rzeźbie konotacji ze sztuką plemienną. Dopiero niedawno zdałem sobie sprawę, że tak być nie musi. Wyznacznikiem tej rzeźby jest jej naiwność a nie kanony lokalnych zasad.
Twórca krucyfiksu był doskonałym rzemieślnikiem. Znał się na obróbce drewna. Powstały gładkie, niemal wypolerowane powierzchnie. To odbiega od naszego, europejskiego wyobrażenia o sztuce naiwnej. Przyzwyczajeni jesteśmy do faktury rzeźby lub chociażby jej chropowatości. Myślę, że do poszukiwań proweniencji krzyża w kręgu rzeźby afrykańskiej skłonił mnie kształt twarzy Chrystusa. Twarze w kształcie serca obecne są w niektórych afrykańskich maskach, chociażby społeczności Punu. Dodatkowo jest to twarz pozbawiona emocji. Bo Chrystus z tej rzeźby jest martwy. Zasnął na krzyżu w oczekiwaniu na zmartwychwstanie. Jak w bajkach, które opowiadali rdzennym mieszkańcom misjonarze, nawracając ich na prawdziwą wiarę.
Dostrzegam w tej rzeźbie pewną obcość, sztywność, jakby emocje twórcy rozjechały się z opracowywanym tematem. Ale patrzę na rzecz oczyma człowieka wychowanego w wierze katolickiej, karmionego mitem rozbudowanym i wielowątkowym.
Zdecydowałem się umieścić krucyfiks poza kategorią sztuka plemienna ze względu na jego uniwersalny charakter, choć sądzę, że twórcą rzeźby jest ktoś, kto ze sztuką plemienną obcował od dziecka, wychował się na niej.
Krucyfiks ma 44 cm wysokości, 14 cm szerokości i 7 cm głębokości.