Walka koziorożców. Świecznik. Stop metali. XX wiek.

Często, patrząc na rzeźbę zawartą w przedmiocie użytkowym zastanawiam się co było pierwsze. Pomysł na rzeźbę, chęć stworzenia dzieła artystycznego czy idea przedmiotu mającego spełniać określoną funkcję. Śmiem twierdzić, że tym przypadku najważniejszy był koziorożec. Piękne, dumne zwierzę żyjące w wysokich partiach gór. Równie sprawne jak kozica w pokonywaniu stromych skał co czasem wydaje się niemożliwe z powodu potężnych, dominujących nad całą sylwetką rogów.

Sylwetki dwóch walczących koziorożców tworzą harmonijną całość i choć walka zwykle kojarzy się z chaosem i dynamiką to ta kompozycja wydaje się być statyczna. Nie zaburza jej nawet asymetria świecznika. Twórca użył oszczędnych geometrycznych form chcąc nam powiedzieć, że w tej walce wszystko jest z góry ustalone, nie poleje się krew, że chodzi jedynie o ustalenie pozycji samca alfa, że tak się dzieje w przyrodzie od zawsze.

Próbowałem odnaleźć twórcę świecznika. Niestety bezskutecznie. Gdybym miał zgadywać postawiłbym na północną Europę. Być może nabywcy uda się ustalić autora dzieła bo szkoda, że tak piękny projekt pozostaje bezimienny.

Świecznik wykonany jest z białego metalu. Racze nie jest to aluminium bo jest zbyt ciężki. Jest w dobrym stanie wymaga jedynie drobnej kosmetyki, która uwypukli jeszcze interesującą fakturę rzeźby. Świecznik ma 27 cm wysokości i 56 cm szerokości. Rozstaw nóg walczących kozłów ma 7 cm.