Postać wodza. Luluwa. Drewno. Kongo. XX wiek.

Plemię Luluwa nazywane też czasem Lulala, Lula, Bena Lula to niezbyt liczna społeczność zamieszkująca na południu Konga. Tworzyli kastowe organizacje wokół lokalnych przywódców, przy czym w obliczu kryzysu czy zagrożenia potrafili się zjednoczyć pod wspólnie wybieranym wodzem.

Jeśli chodzi o sztukę plemienną to masek stworzyli niewiele bardziej znane są ich charakterystyczne figury z nieproporcjonalnie dużą głową, wypukłym spiczastym pępkiem (siedliskiem wszelkich człowieczych trosk) i skaryfikacjami na całym ciele, które w realnym życiu świadczyły o miejscu w społecznej hierarchii. Dominują figury przedstawiające kobiety. Jest to związane z bardzo rozbudowanym kultem płodności. Prawie równie liczne są rzeźby ucieleśniające lokalnego wodza i taką rzeźbę właśnie proponuję.

Figurę wodza według wierzeń Luluwa zamieszkują duchy przodków. Chroni ona wioskę i poszczególne domostwa. Podnosi autorytet panującego wodza, który odpowiada za ciągłość plemiennych tradycji, łączność z wierzeniami poprzednich pokoleń.

Luluwa wytwarzali także figury chroniące przed złodziejami, pomagające w polowaniach (takie figury zabierano ze sobą aby były świadkami w trakcie łowów), pojemniki na konopie. Pod koniec XIX wieku ich ówczesny wódz Kalamba Mukwenge, zapewne pod wpływem islamu próbował zerwać z tradycyjnymi obyczajami plemienia. Zabronił picia wina palmowego, palenia konopi, ograniczył plemienne ceremonie. Większość pozostała wierna, czasami w ukryciu, starym obyczajom.

Mam nadzieję, że figura jest stara, obstawiałbym pierwszą połowę XIX wieku. Przynajmniej można tak sądzić po pięknej patynie i ilości dokonanych napraw. Jedne wykonano profesjonalnie inne wyglądają na prowizorkę (miecz trzyma się na słowo honoru ), która przetrwała lata.

Rzeźba jest dość duża. Ma 70 cm wysokości, 26 cm szerokości i 18 cm głębokości. Opaski na ramionach wykonane są prawdopodobnie ze skóry węża.