Madonna z Dzieciątkiem. Drewno. XVII-XVIII wiek.

Zmyliły mnie koraliki, z których zrobione są oczy. Przez długi czas byłem przekonany, że rzeźba pochodzi z Afryki i jest przykładem plemiennej twórczości konfrontującej się z nową wiarą narzuconą przez kolonizatorów z Europy.

Kiedy wśród znawców afrykańskiej sztuki próbowałem przybliżyć region Afryki, w którym została wykonana ci zdecydowanie i stanowczo odesłali mnie do Europy. Byli nawet tacy, którzy sugerowali, że rzeźba pochodzi z Europy Wschodniej z więc także z Polski.

Kiedyś rzeźba sakralna była głównym przedmiotem moich zainteresowań. Myślę, że wiem o niej to i owo. Jednak ta rzeźba pozostaje dla mnie nie do końca rozwiązaną zagadką.

Z rzeźbą warsztatową sprawa jest prosta. Układ fałd szaty, rodzaj perizonium, kształt butów, kształt korony, twarzy i jeszcze wiele innych szczegółów pozwalają datować rzeźbę z dokładnością niemal co do dekady. W przypadku rzeźb prowincjonalnych, ludowych gdzie ograniczeniem jest jedynie zamiar i fantazja twórcy datowanie rzeźby jest dużo trudniejsze.

Opierając się na własnej wiedzy i doświadczeniu powiedziałbym, że jej twórca korzystał się z wzorców rzeźby romańskiej lub gotyckiej.

Rzeźbę kupiłem we Francji. To może potwierdzać moje przypuszczenia. Tam dostępność tak wczesnych Madonn jest niemal powszechna. Z konkretnym datowaniem jest trudniej. Opieram się na stanie drewna. To skłania mnie do stwierdzenia, że rzeźba powstała w XVII-XVIII wieku lub wcześniej. To jednak mogłyby potwierdzić tylko specjalistyczne badania. Dość kosztowne.

Rzeźba zachowała się w marnym stanie. Drewno jest miękkie, struchlałe. Ma liczne ubytki i naprawy. Korona Madonny jest dorobiona podobnie jak nóżka dzieciątka. Ma 36 cm wysokości, 12 cm szerokości i 12 cm głębokości.

Mimo kiepskiego stanu gorąco polecam. To jedna z piękniejszych prowincjonalnych rzeźb jakie kiedykolwiek miałem okazję oglądać.