Czerwony żubr. Aluminium. Pop art. XX wiek.

Mimo, że do końca nie jestem przekonany co do jego rodowodu, to czerwony żubr zdaje się być wyśmienitym przykładem pop artu. Zderzenie strażackiej czerwieni z sylwetką dostojnego króla polskich puszcz, to jest tak, jakby pomalować posąg Afrodyty niebieską olejną farbą. Zresztą taki zabieg wykonał jako pierwszy Yves Klein  tworząc wzorzec znany jako International Blu Klein. Niebieska farba pokryła między innymi Nike z Samotraki i Venus. Potem jego śladem poszło wielu artystów odzierając z nimbu świętości wiele ikon światowej sztuki, przystosowując je do półek wielkopowierzchniowych marketów.

Żubr został odlany z aluminium. Materiału znajdującego się na biegunie przeciwnym do szlachetnego brązu. To też charakterystyczne dla sztuki pop artu korzystającej z materiałów tanich, dostępnych, używanych w codziennym życiu.

Trochę żałuję, że twórcy zabrakło odwagi i zostawił czarną podstawę. Osobiście wolałbym jaskrawą żółć, błękit czy na przykład pompejański róż. Rzecz jest do „naprawienia” bo rzeźba nie jest podpisana i nad naruszeniem praw autorskich nie trzeba się zastanawiać.

To duża rzeźba. Ma 23cm wysokości, 34 cm długości i 12 cm szerokości. Stoi na podstawie o wymiarach 32 na 20 na 1,5 cm.