Anioł. Drewno. R. Rola. XX wiek.

Rzeźbę kupiłem w Paryżu. Zaintrygowało mnie polskie jak sądzę nazwisko. To w sferze biznesowej. W sferze artystycznej ujęło mnie nawiązanie do XIX-wiecznych rzeźb klęczących aniołów z rękoma złożonymi do modlitwy. Takie rzeźby dość powszechnie stawiano w polskich kościołach a także na cmentarzach powierzając aniołom opiekę nad duszami zmarłych. Zwykle były gipsowe.

Artysta całkiem zgrabnie przetransformował dziewiętnastowiecznego anioła w kubistyczną, nowoczesną formę. R. Rola pogodził ogień i wodę. W dynamicznym, zgeometryzowanym przedstawieniu zawarł także smutek, nostalgię i tęsknotę za minionym. Drewno, jego ciepło wydaje się być w tym przypadku idealnym materiałem.

Niestety, żadna z dostępnych mi wyszukiwarek nie znalazła artysty R. Rola. Nie wiem więc czy moje podejrzenia co do jego, bądź jej, polskich korzeni są zasadne. Wolę myśleć, że tak jest w istocie a artysta jest na początku swej drogi twórczej i jeszcze o nim usłyszymy. Bo patrząc na rzeźbę niewątpliwie ma talent.

Rzeźba ma 31 cm wysokości, 18 cm szerokości i 8 cm głębokości.