Kompozycja abstrakcyjna VIII. Metal. Zygmunt Makowski. XX wiek.

Najprostszym wytłumaczeniem faktu, że w moim sklepie często pojawiają rzeźby outsiderów, tworzących poza głównym nurtem, mógłby być brak odpowiednich funduszy. Nie stać mnie na zakup dzieł twórców pierwszej ligi. Jest to jednak tylko część prawdy. Mógłbym przecież handlować „ładną” rzeźbą dziewiętnastowieczną, która podoba się większości odbiorców. Jest powszechnie dostępna we Francji w miejscach gdzie robię zakupy. Coś sprawia jednak, że odwracam wzrok od realistycznych rzeźb o idealnych proporcjach, przedstawiających zazwyczaj piękne młode kobiety (bądź młodzieńców) a skłaniam się ku tym koślawym zdeformowanym, niezrozumiałym. I miałbym kłopot, żeby to „coś” precyzyjnie zdefiniować.

Tak więc, kolejnym dziełem, które chciałbym tu przedstawić jest abstrakcyjna kompozycja Zygmunta Makowskiego. Rzeźby tego artysty pojawiły się po raz pierwszy na rynku w roku 2017 na „Aukcji prac z pracowni rzeźbiarskiej Zygmunta Makowskiego” Zostało tam wystawionych 168 prac artysty. Głównie rzeźby ale też kilkanaście obrazów.

Już kiedyś wspominałem, co myślę o wystawianiu na jednej aukcji tak wielu dzieł jednego, na dodatek mało znanego artysty. Efekt mógł być tylko jeden. Większość obiektów z aukcji „spadła” a te które się sprzedały, uzyskały mizerne ceny. Aukcji nie towarzyszyła żadna informacja biograficzna na temat artysty. Zresztą także dziś, w internecie jest nie do zdobycia.

Na podstawie oferowanych na aukcji przedmiotów można sądzić, że Makowski był, bądź nadal jest profesjonalnym artystą. Ciekawym, o wszechstronnych zainteresowaniach, zarówno jeśli chodzi o tematy prac jak i materiały z jakich powstały. Makowski tworzył w drewnie, metalu, kamieniu i gipsie. Zarówno rzeczy realistyczne jak i kompletnie abstrakcyjne.

Kompozycja abstrakcyjna VIII, powtarzam tytuł za aukcją z 2017 roku, przekonuje mnie prostotą, harmonią i uporządkowaniem. Dyscypliną formalną, której w przypadku rzeźb abstrakcyjnych, nie zawsze udaje się przestrzegać.

Przyznam, że często, nie zwracając uwagi na abstrakcyjny charakter dzieła, mam własne mało abstrakcyjne odwołania do realnie istniejącej rzeczywistości. W tym przypadku, ilekroć spojrzę na rzeźbę widzę gniazdo, z głowami piskląt oczekujących na powrót rodziców.

Rzeźba ma 41 cm wysokości, 17 cm szerokości i 7 cm głębokości. Podstawa z miedzianej blachy ma wymiar 12 na 10 cm.