Hintha. Drewno. Chiny. XIX/XX wiek.

Pierwsza zasadnicza wątpliwość dotyczy gatunku ptaka. Nie jestem pewien czy rzeźba przedstawia łabędzia czy gęś. Nie tylko ja mam tę wątpliwość. Historycy sztuki, językoznawcy a nawet przyrodnicy z Chin, Indii i Azji Południowo-Wschodniej toczą spór o pierwowzór ptaka Hintha.

Według opowieści Budda przelatujący nad ziemią dostrzegł dwa ptaki na skrawku suchego lądu, otoczonego wodą. (Spór toczy się o to czy były to gęsi czy łabędzie). Skrawek suchego lądu był tak mały, że ptaki aby się na nim utrzymać musiały stać jeden na drugim. Budda przepowiedział powstanie w tym miejscu dużego miasta Pegu, którego symbolem jest dziś ptak Hintha.

Inna z legend mówi o ciężarnej królowej podróżującej na grzbiecie olbrzymiego ptaka, która zmuszona była urodzić w lesie. Chłopiec, który się narodził został królem ludu Mon, założycieli Birmy.

W Indiach Hintha nosi nazwę Hamsa.

Rzeźba, którą oferuję pochodzi z Chin. Jest stara była bowiem kilkukrotnie przemalowana. Usuwałem kilka warstw farby przy czym trzeba dodać, że kolejne malatury, starały się w sposób mniej lub bardziej udany naśladować oryginalny wersję. Widocznie rzeźba była dla kogoś ważna i istotna. Niedużej naprawy wymagał również ogon ptaka. Sądzę, że rzeźba miała charakter użytkowy. Być może w pojemniku, który tworzą ogon i skrzydła składano ofiary. Zagadką są stożkowe wypustki po bokach ptaka. Anatomia gęsi czy też łabędzia w niczym ich nie uzasadnia, tym bardziej, że rzeźba bardzo realistycznie oddaje sylwetkę ptaka.

To spora rzeźba. Ma 42 cm wysokości, 55 cm długości i 38 cm szerokości.