Maska Hannya. Drewno. Kość. Macica perłowa. Japonia. XX wiek.

Hannya to postać z japońskiego teatru Noh. Aktor noszący tę maskę gra kobietę, która owładnięta zazdrością w miłości zmienia się w demona. Aktor przekazuje na scenie wiele zróżnicowanych emocji. Kobieta opanowana obsesyjną zazdrością jest wściekła, smutna, bezradna, upokorzona, odrzucona. Jest niebezpieczna, przywołuje duchy zmarłych i demony.

Maska Hannya jest najbardziej rozpoznawalną maską teatru Noh. Najstarszy zachowany egzemplarz pochodzi z roku 1558. Dziś maska wyszła poza teatr i funkcjonuje w kulturze masowej. W wielu miejscach (poza Japonią oczywiście) kojarzona jest tylko z demonem, oderwana jest od swego pierwotnego znaczenia.

Maska Hannya ma trzy odmiany kolorystyczne, przypisujące kobietę opanowaną przez demona do miejsca jakie zajmuje w drabinie społecznej. Czasem rozróżnia się trzy stany owładnięcia obsesją.

Maska, którą oferuję odnosi się zapewne do etapu pierwszego Namanari. Nie jest to jeszcze stan nieodwracalny, kobieta za pomocą modlitwy może go jeszcze cofnąć. Maska skusiła mnie jakością wykonania bowiem kły zrobione są z naturalnej kości a tęczówki oczu z macicy perłowej. Tych materiałów nie używa się w produkcji masowej. Nie jest stara. Myślę, że powstała w drugiej połowie XX wieku. Wykonana jest z ciężkiego, egzotycznego drewna. Ma 28 cm wysokości, 18 cm szerokości i 7 cm głębokości.