Grająca na marakasach. Luvangadio. Stop cyny i ołowiu. XX wiek.

Wyszukiwarki, którymi się posługuję nie chciały pokazać prac rzeźbiarza nazwiskiem Luvangadio. Pod tym hasłem nie wyświetliły żadnego konkretnego wyniku. Być może dlatego, że rzeźba wygląda na starą, według mnie powstała co najwyżej w pierwszej połowie XX wieku a mniej znane dzieła z tamtego okresu, z trudem przebijają się do zasobów internetu. Trzeba mieć ugruntowany dorobek artystyczny i najlepiej urodzić się na terenach będących domeną białego człowieka aby się tam znaleźć. Urodzonego w Afryce twórcę nie zawsze to spotka, niezależnie od poziomu twórczości.

Według mnie, rzeźba przedstawiającą młodą kobietę grającą na marakasach jest intrygująca i piękna. Na podstawie poszlak, które nazwałbym lingwistycznymi, moda kobieta pochodzi z ludu Malawi, zamieszkującego na południu Afryki. Nie odnoszę jednak tej rzeźby do art tribal. Nie to jest jej główną cechą. Prawdopodobnie została wykonana przez kogoś kto ze sztuką plemienną nie ma nic wspólnego.

Rzeźba jest wykonana rozpowszechnioną w Afryce metodą „na tracony wosk”. Trochę zaskakuje materiał z jakiego jest zrobiona bo zwykle jest to brąz bądź mosiądz ale bieda wiele tłumaczy.

Wyobraziłem sobie postać tej kobiety w pozycji wyprostowanej. I wówczas mam jedno tylko skojarzenie - Alberto Giacometti. Nawet faktura rzeźby jest podobna.

Szkoda, że nie udało mi się dotrzeć do informacji o autorze, zapoznać się z jego pełnym dorobkiem twórczym

Sama postać kobiety ma 23 cm wysokości, 20 cm szerokości i 17 cm głębokości. Drewniana podstawy rzeźby ma wymiary 20 na 18 na 3 cm. Jest sygnowana.