Katyeleo. Pramatka. Senufo. Wybrzeże Kości Słoniowej. XX wiek.

Półtora miliona ludzi należących do społeczności Senufo żyje głównie na terenie Wybrzeża Kości Słoniowej ale także w Mali i Burkina Faso. Skupiają się w dużych wioskach, rządzonych przez radę starszych, która ze swego grona wybiera wodza. Dominującą rolę w organizacji życia plemiennego odgrywa stowarzyszenie Poro, które już od siódmego roku życia wprowadza chłopców w dorosłe życie. Stowarzyszenie kobiece Sandogo dba o czystość kojarzonych małżeństw i za pomocą wróżb przepowiada przyszłość.

Główną postacią, do której odnosi się życie religijne Senufo jest Katyeleo, bogini matka, która poprzez przestrzegane od wieków rytuały, odradza świat. Jest jednocześnie symbolem płodności, odradzającego się życia, mądrości skumulowanej w matce wydającej na świat nowe życie.

Katyeleo jest obecna w sztuce plemiennej Senufo w setkach różnych odwzorowań. Jest jedną z najbardziej charakterystycznych rzeźb całej plemiennej Afryki.

Rzeźba, którą oferuję nie jest ani najpiękniejsza ani w jakiś szczególny sposób wyjątkowa. Kupiłem ją, bo moim zdaniem dokumentuje zjawisko, które od dawna obserwuję w sztuce afrykańskiej. Zmienia się ona pod wpływem gustów białego człowieka. Owszem rzeźba ma wszystkie cechy pramatki Katyeleo ale są one stonowane, deformacje są mniejsze, generalnie rzeźba jest „ładniejsza”. Lepiej dostosowana do wrażliwości estetycznej przeciętnego Europejczyka.

Myślę, że rzeźba powstała pod koniec XX wieku. Ma 49 cm wysokości, 16 cm szerokości i 14 cm głębokości.