Sancho Pansa. Mosiądz. Miedź. Europa. XX wiek.

Mogę się oczywiście mylić, ale jestem absolutnie przekonany, że rzeźba przedstawia Sancho Pansę, wiernego giermka Don Kichota.

To wieśniak, wędrujący za swym panem, na ośle Rucio w świat iluzji i obłędu, niedostępny praktycznie, dla jego racjonalnego, chłopskiego umysłu.

I choć nie jestem szczególnym fanem rzeźb powstających z metalurgicznych odpadów to w tym przypadku forma i treść wydają się być idealnie dopasowane. Abstrakcyjne, przypadkowe kawałki metalu próbują stworzyć realną postać jeźdźca na mało szlachetnym rumaku, niczego osłom nie ujmując.

Wiem, że gdy stwierdzam, iż rzeźba jest dowcipna i urocza to wielu profesjonalnych twórców nie uznałoby tego za komplement. Ideałem jest rzeźba monumentalna, ponadczasowa i odkrywcza. W tym przypadku jest niemal odwrotnie. To metalowa, ulotna impresja odnosząca się bardziej do popularnego mitu niż do kanonu europejskiej literatury.

Rzeźba jest prawdopodobnie sygnowana. Na miedzianej podstawie widnieje napis Segeron. Nieprzetłumaczalny a więc jest to nazwa własna. Być może nazwisko autora. Niestety w dostępnych mi źródłach nie znalazłem artysty o takim nazwisku.

Rzeźba ma 24 cm wysokości, 13 cm długości i 6 cm szerokości. Stoi na podstawie o wymiarach 14 na 7 cm.