Flisak. Według pomnika Georga Wolfa w Toruniu. Mosiądz. XX wiek.

Piękna rzeźba w bardzo parszywym odlewie. Przypomina mi, jeśli chodzi o jakość odlewu najgorsze czasy PRL-u, gdy za wytwarzanie przedmiotów artystycznych brali się ludzie, na co dzień zajmujący się produkcją przemysłową.

Kupując rzeźbę miałem nadzieję, że znajdę sposób aby ją wycyzelować, usunąć rażące mankamenty. Niestety, czas nie jest z gumy i zdałem sobie sprawę, że z niektórych projektów powinienem się wycofać.

Rzeźbę kupiłem na warszawskim Kole. Przypisywałem jej zakopiańską proweniencję. Wyobrażałem sobie, że ktoś nieudolnie zdjął formę z drewnianej rzeźby z należącej do „szkoły zakopiańskiej” Podziwiałem jej dynamikę, rytm, niemal słyszałem skoczną melodię skrzypiec. Po raz kolejny potwierdziła się teza, że często kupując rzecz widzimy w niej to co chcemy zobaczyć.

Prawda jest bardziej prozaiczna. Rzeźba jest prawdopodobnie naśladownictwem stojącego w Toruniu pomnika Flisaka.

Na początku  XX wieku radni miejscy Torunia ogłosili konkurs na studzienkę zdrojową mającą ozdobić toruński rynek. Pierwowzór rzeźby stworzył Adolf Amberg, rzeźbiarz tworzący głównie figurki z porcelany. Przedstawił radnym gipsowy projekt figury flisaka. Postać flisaka wybrano uznając temat za malowniczy, ponadto to ta grupa zawodowa tworzyła zamożność miasta, spławiając towary Wisłą. Dodatkowo w Toruniu funkcjonuje legenda o flisaku Iwo, który grą na skrzypcach, uratował miasto przed plagą żab. Adolf Amberg popełnił samobójstwo zanim projekt wszedł w fazę realizacji. Wykonanie rzeźby powierzono Georgowi Wolfowi, berlińskiemu rzeźbiarzowi. To jemu ostatecznie przypisuje się autorstwo pomnika odsłoniętego w czerwcu 1914 roku, choć według zaleceń rajców trzymał się on pierwotnego projektu.

W konfrontacji z oryginałem, rzeźba którą oferuję traci nieco na atrakcyjności ale uważam, że po profesjonalnej obróbce może stanowić ozdobę każdej kolekcji.

Rzeźba ma 28 cm wysokości, 16 cm szerokości i 12 cm głębokości. Podstawa ma wymiary 9 na 9 na 4 cm.