Stołek z postacią ere ibeji. Joruba. Drewno. Nigeria. XX wiek.

Postać kobiety stanowiąca główny element oferowanego stołka, dokładnie odpowiada stylowi plemiennych rzeźb nazywanych „ere ibeji”, co w nieco dowolnej translacji znaczy „dwaj urodzeni święci”. Odnosi się do narodzin bliźniaków. Z nieznanych dotychczas przyczyn, na terenach zamieszkałych przez społeczność Joruba, obejmujących Nigerię, Togo i Benin rodziło się znacznie więcej bliźniaczych par niż gdziekolwiek indziej.

Narodziny bliźniaków traktowano różnie. Raz zapowiadały szczęście i były błogosławieństwem innym razem były zapowiedzią nieszczęścia. Śmiertelność niemowląt była w Afryce bardzo wysoka. Gdy umierało jedno z bliźniąt lub co gorsza umierali oboje, rodzina była pełna obaw jak duchy zmarłych wpłyną na jej życie. Zwracano się o pomoc do lokalnego wróżbity a ten ordynował zwykle wykonanie rzeźby zmarłego. Była ona substytutem ducha zmarłego. Matka miała obowiązek opiekować się rzeźbą jak rzeczywistym dzieckiem. Rzeźbę należało pielęgnować, zwykle nacierano ją olejem palmowym, ubierać i rytualnie karmić. Tylko w ten sposób rodzina unikała gniewu zmarłego, mogła zachować majątek i szczęście.

Figury ere ibeji były w Nigerii bardzo rozpowszechnione. Ich wytwarzaniem zajmowały całe rzeźbiarskie klany.

Niech nikogo nie dziwi wygląd zmarłej dziewczynki. Rzeźbiarze celowo przedstawiali je jako dojrzałe kobiety, z wydatnym biustem, muskularne, mocno stojące na nogach.

Nie sądzę aby stołek, który oferuję miał cokolwiek wspólnego z kultem ere ibeji. Myślę, że współczesny rzeźbiarz wykorzystał popularny w Nigerii wzorzec jako podstawę stołka, nie zastanawiając się nad jego duchowym przesłaniem.

Stołek powstał pewnie w drugiej połowie XX wieku. Zachował się w dobrym stanie, poza kolorystyką, którą wybierali kolejni właściciele.

Ma 47 cm wysokości, 16 cm szerokości i 13 cm głębokości. Średnica siedziska ma 16 cm. Wymiary podstawy to 16 na 14 na 4 cm.