Niedźwiedź. Serpentynit. Innuici. XX wiek.

Kolejny niedźwiedź, który skradł moje serce. Początkowo myślałem, że jest związany z kulturą Ajnów i rytuałem iyomante. Niestety nigdzie nie znalazłem potwierdzenia, że Ajnowie tworzyli inne niż drewniane rzeźby niedźwiedzi.

Ostatecznie sądzę, że rzeźbie najbliżej do kultury Innuitów, inaczej Eskimosów choć Innuici uważają tę nazwę za obraźliwą.

Niewiele zachowało się materialnych dowodów ich kultury i rzemiosła. Była zróżnicowana w zależności od miejsca w którym zamieszkiwali. A Innuitów można było spotkać na terenach dzisiejszej Kanady, Alaski, Grenlandii i Syberii. Znane są niewielkie rzeźby, które wykonywali z kości zwierząt, drewna i kamienia właśnie.

Trudne warunki w jakich żyli, arktyczne mrozy, trudności w zdobyciu wystarczającej ilości pożywienia, zupełny brak odporności na choroby przywiezione przez Europejczyków spowodowały, że większość ludów innuickich wymarła zanim zdążono poznać ich kulturę, przechowywaną niestety tylko w ustnym przekazie.

Niewielkie rzeźby innuickie były rodzajem amuletów mających chronić bądź pomagać w konkretnej sprawie.

Rzeźba, którą oferuję wykonana jest z kamienia przypominającego steatyt czyli kamień mydlany choć jego twardość, ciężar i kolor skłaniają mnie do stwierdzenia, że jest to serpentynit. Ale przyznaję, że moja wiedza na temat minerałów jest żadna.

Rzeźba jest prymitywna. Sylwetka niedźwiedzia jest ledwie zarysowana. To z grubsza ociosana bryła kamienia choć ani przez moment nie można mieć wątpliwości co przedstawia. Zdobiona jest nacięciami symbolizującymi długie niedźwiedzie futro i jednocześnie wyodrębniającymi poszczególne płaszczyzny.

Moim zdaniem jest piękna pierwotnym pięknem sztuki prymitywnej. Sądzę, że powstała w XX wieku.

Ma 13 cm długości, 9 cm wysokości i 5 cm szerokości.