Lwy. Marmur. Chiny. XX wiek.

Lew nazywany psem Buddy, Foo Dog, strażnikiem jest w Chinach bardzo popularny. Mimo, że w środowisku naturalnym lew w Państwie Środka nie występował to jego wizerunek trafił do Chin wraz z rozwojem Jedwabnego Szlaku i importem buddyzmu z Indii.

Pierwszy żywy lew pojawił się w Chinach, jeśli wierzyć kronikarskim zapiskom w roku 635. Był darem władcy Samarkandy dla Cesarza Chin. Żywe zwierzęta pozwoliły chińskim artystom i rzemieślnikom urealnić rzeźby lwa. Wcześniej ich wizerunki były bardziej fantastyczne.

Lwy w Chinach występują w parach, samiec trzyma przednią łapę na kuli, samica zwykle opiekuje się szczenięciem. Przedstawienie lwiątka z czasem zostało bardzo uproszczone. Wiązało się to z olbrzymim popytem na te rzeźby. Ostatecznie w wielu rzeźbach ewoluowało w stronę bliżej niezidentyfikowanej formy.

Początkowo rzeźby lwów pojawiały się tylko w grobach cesarzy i dostojników jako ich strażnicy. Dopiero w czasie dynastii Sang stały się atrybutem władzy państwowej. Posągi lwów trafiły przed budynki administracji i ośrodki władzy. A także przed buddyjskie świątynie. Wierzono, że przynoszą szczęście i dobrobyt. Stały się symbolem cesarskiej władzy. Myślę, że lwy-strażnicy to oprócz posągów Buddy  najpopularniejsze rzeźby w Chinach.Nie będzie przesadą jeśli powiem, że powstały w milionach egzemplarzy. Najczęściej stosowanym materiałem rzeźbiarskim był kamień, rzadziej brąz czy drewno.

Lwy, które oferuję wykonane są z białego marmuru. Na pewno nie jest to zmielony kamień zmieszany z żywicą jak to ma miejsca we współcześnie masowo produkowanych rzeźbach. Co do jakości rzeźby można mieć oczywiście zastrzeżenia. Dzieje się tak zwykle gdy bardziej liczy się ilość niż jakość.

Lwy powstały w XX wieku. Są w dobrym stanie, poza niewielkimi zabrudzeniami kamienia nie mają mankamentów.

Mają 21 cm wysokości, 10 i 11 cm długości i 8 cm szerokości.