Kobieta modna. Drewno. Art Brut. Europa. XX wiek.

Powiedzieć o tej rzeźbie, że jest prymitywna to wyraz kurtuazji wobec jej autora. Ta rzeźba jest ledwie wydłubana w kawałku drewna. Widać mozolne zmagania niewprawnej dłoni z oporną materią. Art Brut w czystej postaci, gdzie instynkt i spontaniczny akt twórczy stawiany jest ponad wszystkimi kanonami kultury.

U nas zupełnie pomija się ten termin przy klasyfikacji sztuki nieprofesjonalnej. Co najwyżej pojawia się termin „sztuka naiwna”. Jednak najczęściej wszystkie nieprofesjonalne rzeźby trafiają pod wspólny mianownik sztuki ludowej.

Trzeba obiektywnie przyznać, że autor mimo nieporadności warsztatowej był bystrym obserwatorem otaczającego go świata. Sportretowana kobieta to obraz matrony dbającej o swój wizerunek. Nadmiernie chyba. Dwie torebki, jedna przeznaczona zapewne na zakupy, modny prawdopodobnie kapelusik. Nie wiemy czy brak urody i nadmierna tusza są zamierzonym efektem czy wynikiem braków warsztatu. Osobiście śmiem twierdzić, że są zamierzonym celem.

O odszukaniu autora nawet nie marzę. Mam nawet kłopot z przypisaniem rzeźby do konkretnej części świata. Kolekcjoner rzeźby ludowej, u którego zasięgnąłem języka, sugerował Europę środkową bądź południową.

Rzeźba jest niewielka. Ma 20 cm wysokości, 7 cm szerokości i 6 cm głębokości. Zachowały się ślady polichromii.