Wieśniak palący fajkę. Brąz. Japonia. Meiji. XIX wiek.

Brąz, który oferuję, odbiega od tradycyjnego wizerunku japońskiej rzeźby z brązu, dekoracyjnego okimono, zwykle cyzelowanej do najdrobniejszych szczegółów, gładkiej z błyszczącą patyną. Przeciwnie, jest chropawa, surowa z wyraźnie zaznaczoną fakturą powierzchni. Nie jest to jednak brak umiejętności artysty czy odlewnika. To celowy zabieg. Takich rzeźb pojawiło się w Japonii wiele pod koniec XIX wieku.

Był to wynik zmian zachodzących w Japonii, otwarcia się na Zachód, odejście od wielu tradycyjnych kanonów sztuki rodzimej. Należy pamiętać, że w Europie, w drugiej połowie XIX wieku Auguste Rodin tworzył podstawy nowoczesnej rzeźby. Pod koniec XIX wieku w Tokyo Art School otworzono wydział modelowania, w którym nauczano podstaw rzeźby zachodniej. Wiele rzeźb z ostatniej dekady XIX wieku opisywanych jest jako „szkoła tokijska”.

Rzeźba nie jest sygnowana. Jestem jednak w pełni przekonany, że jest stara i oryginalna. W internecie znalazłem kilka rzeźb identycznych stylistycznie, które wyglądały jak wykonane ręką tego samego artysty.

Warto na koniec zauważyć, że mimo pędu do nowoczesności, artyści japońscy nigdy nie zrezygnowali z rodzimych tematów. Stąd wieśniak w tradycyjnym stroju, z japońską krótką fajką, motyką o egzotycznym w Europie kształcie.

Rzeźba ma 41 cm wysokości, 13 cm szerokości i 14 cm głębokości. Średnica podstawy wynosi 13 cm.