Maska Ngoye. Drewno. Adouma. Gabon. XX wiek.

Niewiele znalazłem na temat sztuki Adouma, grupy etnicznej zamieszkującej w środkowym Gabonie. Wiadomo, że czcili kości przodków, traktowali je jak relikwie. Kości przechowywali w wydrążonych torsach drewnianych figur. Kult relikwii nadzorowało tajne stowarzyszenie Ngoye, zrzeszające wodzów klanów.

Dość dokładnie zostały opisane natomiast umiejętności żeglarskie Adouma. Osiedlili się na prawym brzegu rzeki Ogooue w jej górnym biegu. W tej części Gabonu rzeka stanowiła jedyną drogę transportu pozyskiwanych w koloniach towarów. Adouma budowali dobre łodzie i znali każdy metr płytkiej, kamienistej rzeki. Francuzi szybko nawiązali z nimi współpracę. W dół rzeki płynęły łodzie załadowane kością słoniową i kauczukiem w górę rzeki zaopatrzenie dla francuskich osad Franceville i Lastourville będących faktoriami handlowymi i chrześcijańskimi misjami. Audoma praktycznie zmonopolizowali transport na rzece, co pozwoliło im przetrwać napór kolonizatorów czego nie da się powiedzieć o ich sąsiadach Okande.

Nie znam przeznaczenia oferowanej maski. Zauroczyła mnie jej prostota i elegancja. Wszystkie maski Adouma jakie widziałem, charakteryzują się geometrycznymi podziałami opartymi na kontrastujących jednak zgaszonych barwach.

Maska została wykonana jak sądzę w drugiej połowie XX wieku. Ma 38 cm wysokości, 19,5 cm szerokości i 9 cm głębokości. Jest w dobrym stanie.