Pędzel do kaligrafii. Cloissone. Chiny. XIX/XX wiek.

W Chinach na pewnym etapie rozwoju Cesarstwa wierzono, że z indywidualnego stylu pisma można odczytać moralność, temperament czy erudycję piszącego. Wykorzystywano tę zasadę na egzaminach, które obowiązany był zdawać każdy kandydat do cesarskiej administracji. Później odstąpiono od tego ale obrazuje to jak wielkie znaczenie miała umiejętność kaligrafii w Chinach.

Kaligrafia była samodzielną sztuką i w połączeniu z chińską poezją i malarstwem stanowiła trzy doskonałości. Nikt, kto do perfekcji nie opanował sztuki kaligrafii nie mógł uważać się za człowieka wykształconego. O indywidualnym stylu pisma decydowała kompozycja pisma, proporcje pomiędzy jego poszczególnymi elementami, zachowanie równowagi między nimi. Do tego pismo powinno być szybkie, dynamiczne, wyrażać stan ducha piszącego i jego emocje. Ważny był sposób trzymania pędzla i odpowiedni układ ciała przy pisaniu.

Do kaligrafii używano specjalnego papieru chłonącego wilgoć, atramentu na bazie sadzy i zestawu pędzli. Od małych po ogromne. Obsadki były proste drewniane ale robiono je też z kości słoniowej, rogu, jadeitu, srebra czy korala.

Pędzel, który oferuję ma oprawę z emalii komórkowej. Należy do dużych pędzli w zestawie. Mógł powstać pod koniec XIX wieku lub na początku XX. Poza kilkoma niewielkimi ubytkami emalii jest w dobrym stanie. Łącznie z włosiem ma 37 cm długości. Sama rączka ma 24 cm długości. Szerokość najgrubszego miejsca rączki wynosi 7 cm szerokości.