Maska Węża. Drewno. Meksyk. XX wiek.

Maski na terytorium dzisiejszego Meksyku funkcjonowały tysiące lat przed przybyciem konkwistadorów. Były elementem stroju kapłanów, używanym podczas obrzędów, ceremonii i uroczystości.

Maska Węża, którą oferuję, pierwotnie była związana z Bogiem Deszczu Tolockiem. Dwa splecione, kopulujące w pozycji pionowej węże były symbolem płodności. Zsyłany przez boga Tolocka deszcz zapładniał, według wierzeń, ziemię a ta rodziła obfite plony. Zachowały się przepiękne, wykonane ze szlachetnych materiałów, maski Węża z czasów prekolumbijskich. Według przekazów , władca Azteków Montezuma II podarował Cortezowi maskę Węża, ponieważ sądził, że ten jest wcieleniem boga Quetzalcaotla, Pierzastego Węża. Maski Węża noszono z girlandą barwnych, długich ptasich piór, stąd nazwa.

Dzisiejszy Meksyk nawiązuje do dawnych tradycji tyle, że dziś mają one charakter egalitarny, ludowy. Nadal używa się najróżniejszych, dostępnych na tysiącach rzemieślniczych straganów masek, podczas tańca Tygrysa, tańca Podboju, tańca Maurów, Chrześcijan czy Tojozones. W maskach obchodzi się Święto Zmarłych, Boże Narodzenie, Wielkanoc. Maski zakłada się podczas karnawału i podczas tysięcy lokalnych fiest organizowanych w każdej większej miejscowości.

Przyznam, że początkowo nie wiedziałem nic o tej masce. Podejrzewałem jedynie, że pochodzi z Meksyku. Nie zauważyłem symbolicznego łba węża umieszczonego w miejscu nosa. Maska zachowała się w dobrym stanie. Ma 20 cm wysokości, 18 cm szerokości i 11 cm głębokości. Wykonano ją w drugiej połowie XX wieku.