Świecznik. Brąz. Europa. XIX wiek.

Ten niewielki przenośny lichtarzyk kupiłem we Francji, przeklinając w duchu idiotę, który pozbawił go patyny. Jej resztki zachowały się jedynie w zakamarkach rzeźby.

Stylistyka lichtarza nakazywałaby umieścić datę jego powstania w XVIII wieku, w schyłku epoki baroku. Widziałem kilka podobnych świeczników wykonanych w podobnym stylu tak datowanych. Co najciekawsze najbardziej podobny, był przypisywany Johannowi Henrichowi Meisnerowi, rzeźbiarzowi związanemu z Gdańskiem, który cieszył się sławą jednego z najważniejszych rzeźbiarzy ówczesnej Europy. Był twórcą pomnika króla Augusta III Sasa przed Dworem Artusa i wielu dekoracji w gdańskich kościołach. Ponadto był mistrzem niewielkiej rzeźby gabinetowej.

Intrygująca jest także przedstawiona figura. Nie jest to Satyr bo ten zwykle ma dwie nogi zakończone kopytami. Trudno znaleźć w sztuce podobną postać będącą połączeniem człowieka i smoka. Tym bardziej można przypuszczać, że projekt lichtarza powstał w okresie rozbuchanego, późnego baroku.

Oczywiście w jego obecnym stanie, nie da się tego stwierdzić z całą stanowczością. Bezpieczniej jest powiedzieć, że jest neobarokowy i powstał w XIX wieku.

Lichtarzyk ma 18 cm wysokości, 16 cm długości i 9 cm szerokości.