Ryba. Kadzielnica. Brąz. Dhokra. Indie. XX wiek.

Koczownicze plemię Dhokra, wywodzące się z zachodniej części Indii rozlało się po olbrzymim terytorium, wraz ze swymi umiejętnościami. Trudno dziś powiedzieć co pozostało z pierwotnej, ludowej sztuki Dhokra. Byli rzemieślnikami świadczącymi swe usługi, w miejscu gdzie akurat przebywali, na rzecz tubylczej ludności. Oczekiwania gospodarzy mieszały się z ich tradycjami i powstawała w ich sztuce nowa jakość. A odlewali prawie wszystko od biżuterii poprzez przedmioty kultu religijnego po przedmioty codziennego użytku. Metoda wykonania zawsze była taka sama. Na trzpień z gliny i mułu rzecznego, uformowany w kształt powstającego przedmiotu, nakładano cieniutkie paski wosku, zmieszanego z żywicą drzewa Damara Orientalis i olejem, tworząc z nich formę dokładnie odpowiadającą powstającemu przedmiotowi. Z zachowaniem wszystkich ozdób. Po stwardnieniu wosku oblepiano go ponownie gliną i wypalano. W miejsce wytopionego wosku wlewano ciekły metal. Po ostudzeniu rozkruszano glinianą formę i wewnętrzny trzpień wydobywając gotowy metalowy kształt, który wystarczyło oczyścić i wypolerować. Niemniej był to proces żmudny trwający kilka dni.

Oferowana ryba została wykonana w Indiach według najwcześniejszej metody odlewania metali nieżelaznych jaką zna człowiek. Przyjmuje się, że sposób odlewania na wosk tracony z wykorzystaniem twardego rdzenia znany był już ponad 4000 lat temu. Najstarszy artefakt znajduje się w Muzeum Narodowym Delhi, jest to „ tancerka z Mohenjo” nazwana tak od miejsca w którym została znaleziona. Jej powstanie szacuje się na 2500 rok p.n.e.

Ryba służyła jako kadzielnica. Palone wewnątrz niej zioła były rodzajem ofiary mającej zapewnić przychylność bogów. Sądzę, że pochodzi z pierwszej połowy XX wieku. Jakość odlewu mogłaby być lepsza ale wzór jest bardzo ciekawy. Wyróżnia się na tle najczęściej spotykanych rybek o cukierkowym wyglądzie.

Jest duża. Ma 29 cm długości, 15 cm wysokości i 7 cm szerokości.