Lew Foo. Steatyt. Chiny. XIX/XX wiek.

Lew Foo. Steatyt. Chiny. XIX/XX wiek.

Lew jako symbol potęgi i dostojeństwa trafił do Chin razem z religią buddyjską. Lew Foo to nazwa bardzo umowna stosuje się ją wymiennie z określeniem Pies Foo. Wynika to z faktu, że wzorcem dla chińskich posągów był opis mitycznego psa Buddy bowiem lwy w przyrodzie Państwa Środka nie występowały. Spora część znawców chińskiej kultury uważa, że wzorcem mógł być mastif tybetański.

Psy czy też lwy Foo występują w parach. Samica ma, odmiennie niż w rzeczywistości, równie pokaźną grzywę jak samiec. Przedstawiana jest ze szczenięciem. Samiec trzyma pod łapą kulę z symbolem „kwiatu życia”.

Początkowo kamienne lwy stawiano przed gmachami publicznymi i przy wejściach do świątyń. Pełniły funkcję strażników tych miejsc. Z czasem nabrały bardziej komercyjnego charakteru. Powstają w różnych rozmiarach i z bardzo różnych materiałów: drewna, brązu, ceramiki czy jak w tym przypadku kamienia mydlanego. W czasach nowożytnych zaadaptowano lwy Foo do ideologii Feng shui. Reprezentują pierwiastek męski i żeński, yin i yang.

Rzeźba, którą oferuję pochodzi zapewne z domowego zestawu mającego przynieść rodzinie harmonię i szczęście.Jest niestety klejony i ma kilka drobnych ubytków. Sądzę, że powstała pod koniec XIX wieku. Ma 12 cm wysokości, 20 cm długości i 7 cm szerokości.