Budda Rattanakosin. Mudra Bhumisparsha. Brąz. Tajlandia. XIX/XX w.

Rattanakosin to, z grubsza mówiąc, nazwa stylu obowiązującego w sztuce królestwa Tajów w latach 1782-1932. Na sztukę Królestwa Syjamu, bo taka nazwa obowiązywała do roku 1949, największy wpływ mieli panujący władcy. To oni określali oficjalny kanon przedstawiania posągów Buddy. Zmieniał się sposób dekoracji szat, kształt głowy i jej nakrycie, wielkość uszu, obecność lub nie biżuterii. Nie sposób w krótkim opisie przedstawić historii tych zmian.

Rzeźba przedstawia Buddę w mudrze Bhumisparsha. przywołującego ziemię na świadka, ukazuje jego zwycięstwo nad Marą, królem demonów, namiętności i pragnień. Mara próbował zakłócić końcowy proces Oświecenia, zsyłając kolejne pokusy.

Ta rzeźba to stylistycznie jedno z piękniejszych, najbardziej dekoracyjnych przedstawień Buddy. Szata z mnogością nałożonych aplikacji, bardzo ozdobna, wielopiętrowa podstawa, korona, bogata biżuteria, złocenia, wszystko to sprawia wrażenie przepychu i bogactwa. Przy czym to bogactwo powinniśmy raczej odnosić do panującego władcy, który narzucił taki styl przedstawiania Oświeconego, niż do samego Buddy.

Rzeźbę kupiłem w Paryżu. Sądzę, że jest stara, myślę, że XIX wieczna. Zachowała się w dobrym stanie poza niewielkimi ubytkami na rancie podstawy. Budda ma 16,5 cm wysokości, 12,5 cm szerokości i 6,5 cm głębokości.