Piękność z dynasti Tang. Ceramika. Chiny. XX wiek.

Grobowce chińskich dygnitarzy i arystokratów to dla archeologów prawdziwa kopalnia wiedzy o minionych czasach.

Figurka przedstawiająca kobietę ze schyłku dynastii Tang jest dwudziestowiecznym naśladownictwem podobnych figur odnajdywanych w grobowcach. Występują w pochówkach trwających ponad 1000 lat począwszy od dynastii Han po schyłek dynastii Tang. Do grobów chińskich dostojników składano wówczas nawet ich służbę, konie, rydwany i przedmioty codziennego użytku. Wierzono, że będą potrzebne w życiu pozagrobowym.

Pochówkom towarzyszyły również wykonane z gliny figury. Przedstawiały postacie ludzi, konie, zwierzęta domowe. Były odwzorowaniem sprzętów i naczyń gospodarstwa domowego. Można wyróżnić dwa podstawowe typy tych figurek. W pierwszym ceramiczne figury i naczynia podczas wypalania pokrywano szkliwem, najczęściej zielonym, nierzadko pojawiało się szkliwo trójkolorowe. Inne figury po wypaleniu były malowane farbami mineralnymi. Dama, którą sprzedaję należy do tej drugiej grupy.

Uważa się, że w momencie śmierci możnowładcy należało w krótkim czasie wykonać dużo różnych figur. Korzystano więc z gotowych form, a figury przed wypaleniem ręcznie modyfikowano do konkretnych potrzeb. Figurom malowanym, poprzez umieszczenie na nich wielu szczegółów, można było nadać bardziej indywidualny charakter. Na tej podstawie historycy mogą dziś śledzić kanon piękności chińskiej damy. O ile w czasach dynastii Han damy były szczupłe i wiotkie to u schyłku dynastii Tang kobiety miały bardziej pulchne kształty.

Rzeźba ma 44 cm wysokości, 14 cm szerokości i 15 cm głębokości.